نامه ای به کرونا

تا وقتی مبتلامون نکردی به نظرم جالب میای

ساعت کاریمونو کم کردی، تو خونه نگهمون داشتی و مجبورمون کردی از خلاقیتمون برای سرگرم کردن خودمون استفاده کنیم، باعث شدی پول کمتر خرج کنیم، به راحتی میتونیم با اونایی که حوصلشونو نداریم رفت و آمد نکنیم، حتی من امروز یوگا کردم برای اولین بار. غذای ناسالم سرکار رو نمیخورم و دارم خودم از خونه غذامو میبرم.

مجبورم برای بالا بردن دفاع بدنم، ویتامین و میوه بخورم و من همه اینا و یه عالمه کارای دیگه رو یادم رفته بود در قبال خودم وظیفمه و لطف به حساب نمیاد، که الان به عادت هام اضافه شدن

چند تا از همکارا و آشناها مبتلا شدن و این نشون میده داری نزدیک میشی، این باعث میشه فکر کنم شاید این آخرین دو هفته از زندگی من باشه و حساسیتم رو روی بعضی چیزا که قبلا فکر میکردم خیلی مهمه از دست بدم.  

کرونا جان لطفا مبتلامون نکن، ولی هنوز یه کم دیگه بمون. با اومدنت داری انسان بهتری رو از من بیرون میاری و من داره خوشم میاد.