بوسه های خرما

اگر در سال مار آمد بلایی

اگر بد بوده وضع کار یا کسب

خدا را شکر سالی تازه آمد

همان سالی که نامش می نهند: اسب

با سلام سال جدید رو پیشاپیش تبریک عرض می کنم ...

امیدوارم سال پرخیر و برکتی باشه برای همه شما دوستان....

و این روزها عجیب یاد جای خالی مادر بزرگ افتادم

و این شعر رو تقدیم میکنم به تمام مادرانی که منتظر عزیزانشان ماندند و بازنگشتند....

                      "بوسه های خرما"

همه چیز از یادش رفته است

اما برای بازگشتنت

تمام پنجره ها و در را باز می گذارد

وبا چایی تازه

چراغ را روشن می کند

مادر بزرگ می گوید:

بودنت خرمای شیرینی بود

که در شرجی دل نرم نرم می تابیدی

و نبودنت اناری تلخ

در برفی غم

که هیچ کس میلی به خوردنش ندارد

*

از بودن و نبودنت هیچ نمی دانم

اما به خاطر دارم

تلخی انارها را

و شیرینی خرما را

برای طعم شیرین بوسه های خرمایت

خواهم گریست!...

تــــــــــاریــــــــــکـــی

 

اتاق را تاریک کن

با چشمانی باز

تنها به دست و صدای من گوش کن

میخواهم چیز روشنی برایت بگویم

هر چه می گویم ،

لب هایم شکل بال می گیرند

هرچه می کشم ، به پرنده می رسم

از دیوارهای نقاشی ام

پرنده می پرد

بر درخت هایم پرنده می نشیند...

نمی دانم کجای زندگی ام پریده ام؟

یا بال شکسته ی کدام پرنده را بوسیده ام!

که اینگونه پرنده ها در من لانه کرده اند...

اتاق روشن می شود

با چشمانی تاریک

تو از کنارم می پری

با پرهایی که دور من

دور می خورند

دور می خورند...